فردوسی حماسه سرای بزرگ جهان کتاب عظیم شاهنامه را با شعری زیبا و با نام خدا آغاز کرده است:
بنام خداوند جان و خرد
کزین برتر اندیشه بر نگذرد
بنام خداوند خورشید و ماه
که دل را بنامش خرد داد راه
جز او را مدان کردگار سپهر
فروزنده ماه و ناهید و مهر
بدانش گرای و بدو شو بلند
چو خواهی که از بد نیابی گزند
توانا بود هر که دانا بود
زدانش دل پیر برنا بود
کزین برتر اندیشه بر نگذرد
بنام خداوند خورشید و ماه
که دل را بنامش خرد داد راه
جز او را مدان کردگار سپهر
فروزنده ماه و ناهید و مهر
بدانش گرای و بدو شو بلند
چو خواهی که از بد نیابی گزند
توانا بود هر که دانا بود
زدانش دل پیر برنا بود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر